به گزارش خبرگزاری حوزه، در سلسله جلسات عمومی اخلاق در نهجالبلاغه حجت الاسلام والمسلمین طباطبایی اشکذری استاد درس اخلاق حوزه علمیه در جمع طلاب بین الملل مشهد که شامگاه چهارشنبه برگزار شد، اظهار داشت: امام علی(ع) در حکمت ۲۵ نهج البلاغه می فرمایند: اذا رایت ربک سبحانه یتابع علیک نعمه و انت تعصیه فاحذره (فاحذر من عذاب الله) و فرمود (ع): ای پسر آدم، اگر دیدی که خدای سبحان، نعمتش را پی درپی به تو ارزانی می دارد و تو نافرمانیش می کنی، از کیفر او بترس.
وی افزود: در مجموعه معارف اسلامی به ویژه نهج البلاغه خطابه ها دو گونه است. برخی خطاب به مسلمانان است برخی خطاب ها به انسانها و مجموعه بشریت است و نهج البلاغه از صنف دوم خطابه ها بسیار استفاده کرده است و همین امر باعث گرایش اندیشمندان سایر ادیان در سراسر عالم به نهج البلاغه است.
وی ادامه داد: در حکمت ۲۵ نهج البلاغه نوع خطاب، انسانی و به همه موحدان عالم است و هشداری درباره برخورداری از نعمت است. نعمت چیست؟ طیب عیشا و حال حسن است و لازمه آن خوشحالی و احساس مسئولیت است.
حجت الاسلام والمسلمین اشکذری اضافه کرد: جامعه انسانی به یک اعتبار به دو قسمت جامعه برخوردار و جامعه فقیر و محروم تقسیم می شود و این مسئله تفاوتی در جوامع مختلف ندارد.
وی عنوان کرد: همچنین جامعه فقیر هم به دو قسم است. جامعه ای که به فقر طبیعی دچار شده و بخش دوم فقر ساختگی بشر توسط دیگران است. امروز استعمار جوامع را در بخشهای مختلف مالی، علمی، تکنولوژی و بهره مندی از سرمایههای موجود فقیر نگه داشته است.
وی اظهار داشت: در روایات داریم پیامبر(ص) در نقلی فرمودهاند “الفقر فخری” و همچنین داریم که “مال” نعمت است. با این توصیف آیا برخورداری از نعمت برتری است یا خیر؟
این استاد درس اخلاق افزود: نعمت خدا حتما فضیلت و نشانه لیاقت است و این یک قانون است اما استثنا دارد. ممکن است گاهی اوقات نعمت تبدیل به نقمت شود و سبب داخل شدن انسان در عذاب الهی شود. لذا باید دید وجه برخورداری چیست؟
وی تصریح کرد: برخورداری از نعمت اگر به لیاقت بود حتما عامل برتری است و اگر به لیاقت فرد نبود یک هشدار جدی است و باید از این نعمت که مقدمه عذاب الهی است حذر کرد.
حجت الاسلام والمسلمین طباطبایی اشکذری گفت: عذاب استدراج یعنی عذاب تدریجی و درجه ای و نعمتی که به تدریج انسان را به انحطاط و سقوط میکشاند مصداق “استدراج” است.
وی تصریح کرد: آسیب زندگی برخوردار، غفلت از خداوند متعال و نتیجه اش عذاب استدراج است. همچنین غرور و فراموشی از مُنعم، از آسیبهای زندگیبرخوردار است
اعتماد به نفس کاذب نیز ثمره این نوع بهرهمندی از نعمت است.
این استاد درس اخلاق افزود: نعمت برای این است که انسان را متوجه خدا کند. در حوزههای مختلف معنوی هم باید دقت کرد تا نعمت ها موجب تباهی و سقوط نشود.
وی خاطر نشان کرد: یکی از نعمتهای خداوند شعبان و رمضان است و برترینکار در ماه رمضان الورع من محارمالله است.
نظر شما